ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေလးမ်က္ႏွာ (ပုထုိးတစ္ဆူ၏ ေျမာက္ဦးေဗဒ) အပိုင္း(၁)







ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေလးမ်က္ႏွာ (ပုထုိးတစ္ဆူ၏ ေျမာက္ဦးေဗဒ) အပိုင္း(၁)

ေ႐ႊအိုေရာင္ အလင္းတန္းမ်ားသည္ ဖိုးေခါင္ေတာင္စြယ္မွ စိမ္းျမျမ သစ္႐ြက္မ်ားေပၚတြင္ ၀င္းလက္ေန ၾကသည္။ ထုကၠန္႔သိမ္ ပုထိုးေတာ္၏ အေနာက္မ်က္ႏွာတြင္ ေနေရာင္လင္းေနဆဲပါ။ ပုထိုးေတာ္အရိပ္ ဖံုးလႊမ္းထားေသာ ေက်ာက္ေလွကားထစ္မ်ားသည္ ေႏြးျမဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ဂႏၳ၀င္ မဟာေလွကားထစ္ မ်ားေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္ရပ္ေနမိသည္။

အို...မိတ္ေဆြ၊ လွပလြမ္းေျမ့ဖြယ္ ညေနခင္းတစ္ခုတြင္ ဤေလွကားထစ္မ်ားေပၚသို႔ မိတ္ေဆြတက္ေရာက္ ဖူးေပမည္။ ရင္ထဲ မည္သို႔ခံစားရပါသနည္း။

ဖာေရာက္ဘုရင္တစ္ပါးႏွင့္ ပိရမစ္၊ ပါသီႏြန္ေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္ ဂရိဆိုဖစ္တစ္ဦး၊ ဘိုင္ဇင္တိုင္ ဘုရား႐ွိ ခိုးေက်ာင္းႏွင့္ သူေတာ္စင္တစ္ဦး၊ အလယ္ေခတ္ ဂ်ာမန္ရဲတိုက္ႀကီးႏွင့္ ၿမိဳ႔စားႀကီးတစ္ဦး။ လြတ္လပ္စြာ ရင္ခုန္ခံစားခြင့္ ႐ွိပါသည္။

ဤပတ္၀န္းက်င္၌ သွ်စ္ေသာင္း၊ ထုကၠန္႔သိမ္၊ အံေတာ္သိမ္၊ ရတနာပံုေစတီ၊ ေလာင္ပြန္းေျပာက္၊ အေနာ္ မာေစတီ၊ ပိဋကတ္တိုက္ စသည္ျဖင့္ ကပ္လ်က္ ဆက္လ်က္ တည္႐ွိေနၾကသည္။ ေျမာက္ဦးေခတ္ ေထရ ၀ါဒ သာသနာ၏ ဗဟိုရပ္၀န္းဟုပင္ ဆိုႏိုင္ေတာ့သည္။ ဤပုထိုးေစတီတို႔သည္ ရခိုင္တို႔၏ ႏွလံုးအိမ္မွ၊ ဦးေႏွာက္မွ၊ လက္ဖ်ားမွ စိမ့္စက္က်လာေသာ ယဥ္ေက်းမွဳ အႏုပညာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ပိရမစ္မ်ား၊ ဂရိနတ္ကြန္းႀကီးမ်ား၊ ေရာမဘုရားေက်ာင္းမ်ား၊ ဂ်ာမန္ရဲတိုက္မ်ား၊ စိနမဟာတံတိုင္းမ်ားႏွင့္အတူ လူ႔ ယဥ္ေက်းမွဳဥယ်ာဥ္ထဲမွ ေရာင္စံုပန္းပြင့္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။

ကတ်ာေတာင္ကို ေျမညွိကာ တံတိုင္းေလးဖက္ကာရံၿပီး ၎ေပၚတြင္ ထုကၠန္႔သိမ္ပုထိုးေတာ္ကို တည္ခ့ဲ သည္။ ဒါယကာေတာ္မွာ မင္းဖေလာင္းျဖစ္သည္။ ရဲတိုက္တစ္ခုႏွယ္ ဟန္ႏွင့္မာန္ႏွင့္၊ ခံတပ္တစ္ခုႏွယ္ ထုထည္ႏွင့္ ခိုင္ခိုင္ခန္႔ခန္႔။ ခ႐ုပတ္လုိဏ္ဂူ၊ က်ယ္ျပန္႔ေသာ စႀကၤံလမ္း၊ အလင္း၀င္ လမ္းေပါက္မ်ား၊ ဘဲဥပံု တံခါးမ်ား၊ ပ၀ါရဏခန္း၊ မွိန္ရာမွ တျဖည္းျဖည္း လင္း၍ လင္း၍လာၿပီး ေလွကားထစ္မ်ားအတိုင္း ဂႏၶကုဋီ တိုက္ခန္းသို႔ ဓမၼလမ္း။ လမ္းအဆံုး၌ ဖူးပြင့္လာေသာ ဓမၼအလင္းေရာင္၊ ေခါင္မိုးေပၚ႐ွိ အလင္းတံခါးေပါက္ ႀကီးမွ မိုးေကာင္းကင္ကို ျမင္ရသည္။ ရခိုင္ဗိသုကာ၏ အလင္းဓမၼနိမိတ္ပံု မဟုတ္ပါလား။

ထုကၠန္႔သိမ္ ေလွကားထစ္မ်ားေပၚမွ သွ်စ္ေသာင္းပုထိုးေတာ္ႀကီးကို ျမင္ေနရသည္။ ဖိုးေခါင္ေတာင္က လပ္ေပၚမွ ရန္ေအာင္ေဇယ်ပုထိုးေတာ္။ မဇၥ်ိမေဒသမွ ဓါတ္ေတာ္႐ွစ္ေသာင္း၊ ေက်ာက္ ေၾကး သံ ေ႐ႊ ရတနာတို႔ျဖင့္ သြန္းထုေသာ ဆင္းတုေတာ္ ႐ွစ္ေသာင္းကို ဌာပနာထား၍ တည္ခ့ဲေသာ ပုထိုးေတာ္။ အေနာက္ဘဂၤါ ဆယ့္ႏွစ္တိုင္းႏွင့္ ေပၚတူဂီေရတပ္ကို ေအာင္ႏိုင္မွဳအထိမ္းအမွတ္ ရန္ေအာင္ေဇယ် ပုထိုးေတာ္။ ႀကီးျမတ္မွဳ၊ ေအာင္ျမင္မွဳ သေကၤတမ်ားသည္ ေစတီ၏ဆည္းလည္းသံမ်ားႏွင့္ တြယ္ၿငိ လွပခ်ဳိျမေနၾကသည္။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ထုကၠန္႔သိမ္ေလွကားထစ္မ်ားေပၚမွ မင္းေစာမြန္ကိုသာ လြမ္းဆြတ္တမ္းတ ေနမိ တတ္ပါသည္။

ထုကၠန္႔သိမ္ေနာက္ဘက္မွ ၾကည့္လွ်င္၊ ေလးမ်က္ႏွာ ပုထိုးေတာ္ကုိ ျမင္ရသည္။ ျမင္ကြင္းကို အားရေက် နပ္ျခင္း မျဖစ္မိေခ်။ ဥပုသ္ေဆာင္ ေက်ာက္ေလွကားအိုမွတစ္ဆင့္ ပုထိုးေတာ္ေခါင္မိုးသို႔ တက္မည္။ ေခါင္ မိုးေပၚ႐ွိ ပင္မေစတီေျခရင္းမွ ၾကည့္လိုက္မွသာလွ်င္ ရင္ထဲ ပြင့္လင္းသြားသည္။ ၾကည္ႏူးလာသည္။ ဆြတ္ပ်ံ႔လြမ္းေမာသြားသည္။

သို႔ႏွင့္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲလာျပန္သည္။ ေလးမ်က္ႏွာပုထိုးေတာ္သည္ ေတာ ရေဆာက္တည္ေနေသာ မေထရ္အိုတစ္ပါးႏွင့္ တူေနသည္။ သွ်စ္ေသာင္း၊ ထုကၠန္႔သိမ္၊ အံေတာ္သိမ္ တို႔ႏွင့္ ႏွိဳင္းယွဥ္လွ်င္ ေျမျပင္ညီနိမ့္နိမ့္၌ တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းစြာ တည္႐ွိေနသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသူရဲေကာင္း မင္းေစာမြန္တမ္းတခ့ဲေသာ၊ တည္ေဆာက္ခ့ဲေသာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္လိုက္ဖက္စြာ ၿငိမ္းခ်မ္းတိတ္ဆိတ္ေန သည္။ "ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေလးမ်က္ႏွာ"ဟု ရင္ထဲတိုးညွင္းစြာ ဆိုေနမိေတာ့သည္။

ပုထိုးေတာ္၏ အေနာက္ဘက္တြင္ သိဂၤနဒီျမစ္ကေလးသည္ ေကြ႔ေကာက္စီးဆင္းေနသည္။ ျမစ္ကေလး သည္ နန္းေတာ္ကုန္း၏ အေနာက္က်ဳံးေျခရင္းမွ ျဖတ္စီးကာ၊ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႔ကိုျဖတ္၍ ပန္းစ်ီးေျမာင္းဘက္ဆီ သို႔ ဦးတည္သြားေလသည္။ ၿမိဳ႔တည္စအခ်ိန္တုန္းက အေတာ္က်ယ္၀န္းေသာ ျမစ္တစ္စင္း ျဖစ္ေပမည္။ ျမစ္ ကမ္းနဖူးတြင္ ပုထိုးေတာ္ကို တည္ခ့ဲေပမည္။ ထိုစဥ္က သည္ပတ္၀န္းက်င္၌ ေစတီမ႐ွိ၊ ဘုရားပုထိုး မ႐ွိ၊ ေက်ာင္းကန္မ႐ွိ။ ေတာအုပ္ငယ္မ်ား၊ ေတာင္ကုန္းငယ္မ်ားအတိ ျဖစ္ေနမည္။

 ေတာ႐ိုင္းတိရစာၦန္တို႔ နယ္ေျမ ျဖစ္ေနမည္။ သည္အရပ္ျမစ္ကမ္းနံေဘး ေျမျပန္႔လြင္ျပင္ညီမွာ ပုထိုးေတာ္ကို တည္ထားခ့ဲေပသည္။ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ခဲမ်ားကို ေရလမ္းျဖင့္ ပို႔ခ့ဲေပမည္။ အလုပ္သမားမ်ား၊ ပညာ သည္မ်ား ေလွသမၺာန္တို႔ျဖင့္ အလုပ္ခြင္သို႔ လာၾကမည္။ ပုထိုးေတာ္ကို ဖူးေျမာ္ရန္ ဘုရင္မင္းျမတ္သည္ ေရ လမ္းျဖင့္ ၾကြလာခ့ဲေပမည္။

စတုရန္းထုပံုမွ ေဘးဘက္သို႔ မုခ္စြန္းေလးခု ထြက္ေနေသာ ပုထိုးေတာ္သည္ အင္ဂ်င္နီယာ ပံုဆြဲပညာ အရ ျဖတ္ပိုင္းယူလိုက္လွ်င္ ပကတိအခ်ဳိးကိုက္ပံု ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ဘက္မွ သာေစ စြန္းေစ မထား႐ွိ ပါေခ်။ မုခ္ေလးေပါက္ကို အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ၌ အတားအဆီးမ့ဲ ဟင္းလင္းဖြင့္ထားမွဳသည္ပင္ အေတြးအျမင္ တစ္ရပ္ျဖစ္ေနသည္။ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ၌ တေျပးညီမွဳ၊ ပြင့္လင္းေသာအလင္းေရာင္ ခံစားရ႐ွိႏိုင္မွဳကို ေဖာ္ က်ဴးထားသည္။ ဓမၼအလင္းေရာင္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳ၏ ဗိသုကာသေကၤတ တစ္ခု ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

သည္ရပ္ သည္ေျမ၌ ေလးမ်က္ႏွာပုထိုးေတာ္သည္ မူလဘူတျဖစ္သည္။ ဤသို႔ပုထိုးေတာ္မ်ား ဆင့္ပြားေပၚ ထြက္လာႏိုင္ပါဦးမည္လား။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေနရာေ႐ြးခ်ယ္တည္ေဆာက္မွဳႏွင့္ ဗိသုကာဒႆနသည္ ကဗ်ာဆန္လွပေနသည္။ ေလးမ်က္ႏွာပုထိုးေတာ္ကိုျမင္လွ်င္ မင္းေစာမြန္အား စစ္ေသြးစစ္မာန္ ညံ့ဖ်င္းသူ တစ္ဦး၊ မင္းဆိုးမင္းညစ္တစ္ဦး ျဖစ္ခ့ဲဖူးသည္ကိုပင္ ေမ့ေလ်ာ့သြားမိေတာ့သည္။



ေမာင္ခိုင္ေအာင္ (စစ္ေတြ)
ေဆာင္းပါး ရွည္ေသာေၾကာင္း ႏွစ္ပိုင္းခြဲ၍ တင္ျပပါမည္...။






EmoticonEmoticon

Comments system

Flag Counter