တင္ေမာင္ျမင့္ - မဒမ္က်ဴရီ (တင်မောင်မြင့် - မဒမ်ကျူရီ )
လွေက်ာ္ေဇာ - မဒမ္က်ဴရီ ဆီကဘာေတြေလ့လာႏိုင္သလဲ
(မတ္လ(၈)ရက္ ႏိုင္ငံတကာအမ်ိဳးသမီးေန႔ အမွတ္တရ)
(မိုးမခ) မတ္ ၉၊ ၂၀၁၇ကၽြန္မငယ္စဥ္ကတည္းက
အလြန္ေလးစားၾကည္ညိဳခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးသိပြံပညာရွင္တဦး ရွိခဲ့ပါတယ္။
တကၠသိုလ္ေရာက္စ ရူပေဗဒလက္ေတြ႕သင္တန္းတခုမွာ ဆရာတေယာက္ ေျပာျပဘူးတဲ့
ေရဒီယိုဓာတ္ၾကြ ပစၥည္း ေရဒီယံဓာတ္ကိုစတင္ေတြ႕ရွိေပမဲ့ ဒါဟာ
ကမာၻလူသားအားလံုးက ပိုင္ဆိုင္တဲ့ပစၥည္းျဖစ္တယ္ ငါတဦးတည္းပိုင္အျဖစ္
မွတ္ပံုတင္(Patent)တာ မလုပ္ႏိုင္ဘူး ဆိုျပီး ေငြေၾကးအေျမာက္အမ်ား
ရႏိုင္တဲ့လမ္းကို မလိုက္ခဲ့ပဲ၊ အာလူးမီးဖုတ္စား
သုေတသနလုပ္ခဲ့တဲ့သိပြံပညာရွင္ မဒမ္မာရီယာက်ဴရီ ဆိုသူပါ။
ဒါနဲ႔
သူ႔အေၾကာင္းကို ေတာက္ေလွ်ာက္ အခြင့္ရရင္ရသလို
စိတ္၀င္တစားေလ့လာဖတ္ရႈၾကည့္မိပါတယ္။ သူ႕အေၾကာင္းကို ဖတ္မိတိုင္း
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြ ေပၚေပါက္လာတတ္ပါတယ္ မဒမ္က်ဴရီ (၇၊၁၁၊၁၈၆၇
- ၄၊၇၊၁၉၃၄) ဆိုသူဟာ ကမာၻေပၚမွာ အမ်ိဳးသမီးထဲက ပထမဆံုး ႏိုဘယ္လ္ဆု ရသူ၊
(ေရဒီယိုဓာတ္အားေရာင္ျခည္ (X ray) ေတြ႕ရွိမႈေၾကာင့္)၊ သီးျခား သိပြံပညာရပ္
(၂) ခုအတြက္ (ရူပေဗဒနဲ႔ ဓာတုေဗဒ) အတြက္ ႏိုဘယ္ဆု (၂) ဆုရရွိတဲ့
တဦးတည္းေသာ သိပြံပညာရွင္ျဖစ္ျပီး ၊ျပင္သစ္ပါရီတကၠသိုလ္ရဲ႕ပထမဆံုးေသာ
အမ်ိဳးသမီးပါေမာကၡျဖစ္ပါတယ္။ သူမကို ၂၀ ရာစုရဲ႕
အာဇာနည္သိပြံပညာရွင္ႀကီးလို႔လည္း သတ္မွတ္ခံရပါတယ္။ အသက္ရွင္စဥ္မွာလည္း
မရည္မတြက္ႏိုင္တဲ့ ဆုတံဆိပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဆုေၾကးေငြအမ်ားအျပား ရရွိခဲ့ျပီး၊
ကြယ္လြန္ျပီးျပန္ေတာ့လည္း သူ႔ဂုဏ္ပုဒ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို
ေဖၚၾကဴးတဲ့စာေစာင္စာတမ္းေတြ အထုပြတၱိစာအုပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အဲဒါေတြကို
ရုပ္ရွင္ေတြရိုက္နဲ႔ သူ႔ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ရိုးမသြားတဲ့
တကယ့္ဒ႑ာရီပံုျပင္ တရပ္လိုပါပဲ။
သူ ဒီေအာင္ျမင္မႈေတြရလာေအာင္ ဘယ္ေလာက္ႀကိဳးစားခဲ့ရတယ္။ဆိုတာကိုေလ့လာၾကည့္ရေအာင္ပါ။
မဒမ္က်ဴရီဟာ
ရုရွားအင္ပိုင္ယာလက္ေအာက္ခံ ပိုလန္ႏိုင္ငံ ၀ါေဆာျမိဳ႕ကပညာတတ္မိသားစုကပါ။
ပိုလန္လြတ္ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ မိသားစုျဖစ္တာေၾကာင့္ေရာ၊
အဲဒီေခတ္ရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚထားရွိတဲ့ သေဘာထားမ်ားအရေရာ၊ အလြန္ခက္ခဲစြာ
ပညာသင္ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ပိုလန္မ်ိဳးခ်စ္ေတြ ဦးစီးဖြင့္လွစ္တဲ့
(အမ်ိဳးသမီးမ်ားပါ တက္ေရာက္ႏိုင္တဲ့) ေျမေအာက္တကၠသိုလ္တခုမွာ
တဘက္ကေဘာ္ဒါေစာင့္လုပ္ရင္း စာသင္ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီက ေအာင္ျပန္ေတာ့
အထက္တန္းပညာရပ္ေတြကို ျပင္သစ္မွာသြားသင္ဖို႔ ၂ႏွစ္ေလာက္ အလုပ္လုပ္ျပီး
ေငြစုရပါတယ္။ ၁၈၉၁မွာ ျပင္သစ္ကိုေရာက္လာျပီး ဂိုေဒါင္အေပၚက
ထပ္ခုိးေလးမွာငွားေနရျပီး ေန႔ေက်ာင္းတက္၊ ညဘက္မွာ ေငြ၀င္လမ္းအတြက္
က်ဴရွင္ျပနဲ႔ အေအးဒါဏ္၊ အငတ္ဒါဏ္ေတြကို ခါးစီးခံခဲ့ရပါတယ္။
အာဟာရမလံုေလာက္မႈေၾကာင့္ မၾကာခန မူးလဲတာေတြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၈၉၅ မွာ
ျပင္သစ္သိပြံပညာရွင္ ပီရဲလ္က်ဴရီနဲ႔ လက္ထပ္ခဲ့ပါတယ္။
ပီရဲလ္က
တကၠသိုလ္ဓာတ္ခြဲခန္းတာ၀န္ခံ ျဖစ္ေလေတာ့ အဲဒီဓာတ္ခြဲခန္းမွာ
အလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ေရာ၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ျပန္ရေရး စဥ္းစားေနတဲ့သူမကို
ပိုလန္ျပန္တဲ့တေန႔ သူလည္းလိုက္ပါ့မယ္လို႔ ဂတိေပးတဲ့အတြက္ေရာ
လက္ထပ္္ျဖစ္ၾကတာပါ။ အဲဒီမဂၤလာပြဲမွာ၀တ္ခဲ့တဲ့ သတို႔သမီး၀တ္စံုအျပာရင့္
ခ်ည္ထည္ဂါ၀န္ကို ကိုမဒမ္က်ဴရီက ဓာတ္ခြဲခန္း၀တ္စံုအျဖစ္ ေတာက္ေလွ်ာက္
၀တ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႕မွာ၀တ္စံုအေကာင္းကလည္း ဒီတထည္ပဲ ရွိရွာပါတယ္။
ဒိေနာက္
ဇနီးေမာင္ႏွံ(၂) ေယာက္ေပါင္းျပီး ေရဒီယိုဓာတ္ၾကြဓာတ္တမ်ိဳးကို
သတၱဳရုိင္းတံုးမ်ားက သန္႔စင္ ထုတ္ယူခဲ့ျပီး အမိႏိုင္ငံကို
ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ပိုလိုနီယမ္ (Polonium) လို႔ အမည္ေပးခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကပိုလန္က လြတ္လပ္တဲ့ႏိုင္ငံ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒါကိုသတိရဖို႔အတြက္
သူမက ဒီနံမည္ကိုေပးတာပါ။ အဲဒီကမွတဆင့္ ေရဒီယိုဓာတ္ၾကြပစၥည္းမ်ား
အမ်ိဳးမ်ိဳးထြက္ေပၚလာခဲ့ျပီး ရူပေဗဒပညာရပ္ဟာလည္း ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာျပီး
လူသားမ်ားကို အက်ိဳးျပဳလာတာဟာ ဒီေန႔ ဒီအေျခအေန ေရာက္လာတာပါပဲ။ အဲဒါေတြ
အေျခခံျပီး ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုသထံုး (radiotherapy) ေပၚလာတာပါ။
က်ဴရီတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံဟာ
ပညာရွင္တခ်ိဳ႕ရဲ႕စာတမ္းေတြကရတဲ့ အစအနမ်ားကေန အလြန္စူးရွထက္မ်က္စြာ
အလြန္လံု႔လ ဇြဲ ၀ိရိယႀကီးစြာ အလြန္ဆင္းရဲၾကပ္တည္းစြာ(မိုးမလံု
ေလမလံုျမင္းတင္းကုပ္သာသာတဲထဲမွာ) သုေတသနျပဳလုပ္ျပီး
လူသားမ်ားအတြက္အလြန္အဖိုးတန္တဲ့ ဓာတုပစၥည္းေတြကို
ရွာေဖြေပးခဲ့ပါတယ္။ေဆးပညာေလာကအတြက္လည္း အလြန္အသံုး၀င္တဲ့အရာေတြျဖစ္လို႔
လူသားအမ်ားအျပားကိုလည္း ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၀၃ခုႏွစ္
သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏိုဗယ္ဆုကို ပူးတြဲ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
ဒီေတြ႕ရွိမႈရဲ႕အဓိကဇာတ္ေကာင္ဟာသူ႕ဇနီးျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔ဇနီးကိုပူးတြဲမေပးရင္
သူ ဒီဆုမယူဘူး လို႔ ပီရဲလ္က အၾကပ္ကိုင္လို႔သာ မဒမ္က်ဴရီကို တြဲေပးတာပါ။
အမ်ိဳးသမီးထဲက ပထမဆံုးႏိုဗယ္လ္ဆုရသူ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါရျပီးေနာက္
သူတို႔ဘ၀ အနည္းငယ္ ေခ်ာင္ခ်ိသြားပါတယ္။ က်န္လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္ပညာရွင္ေတြကို
ေပးပစ္ျပီး အဓိကကေတာ့ သူတို႕ရဲ႕သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ပဲ သံုးစြဲခဲ့ပါတယ္။
သူတို႔(၂)ေယာက္ရဲ႕ဇာတ္လမ္းကလည္း ပံုျပင္တပုဒ္လို ကမာၻေက်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္။
၁၉၀၆ခုႏွစ္မွာ
ခင္ပြန္းသည္ ပီရဲလ္ ျမင္းရထားတိုက္ခံရျပီး ရုတ္တရက္
ကြယ္လြန္သြားခဲ့ရပါတယ္။ သူမအတြက္ အလြန္ႀကီးမားတဲ့
ေလာကဓံလိႈင္းလံုးျဖစ္ေပမဲ့ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ပဲ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
မုဆိုးမပင္စင္ကို မယူပဲ ကြယ္လြန္သူခင္ပြန္းသည္ရဲ့ ပါေမာကၡရာထူးကိုပဲ
ယူတာျဖစ္လို႔ ျပင္သစ္တကၠသိုလ္ရဲ့ ပထမဆံုးအမ်ိဳးသမီးပါေမာကၡ ျဖစ္လာပါတယ္။
သမီး
(၂) ေယာက္ (၉ႏွစ္ ၊ ၃ႏွစ္) က်န္ခဲ့ပါတယ္။ ကေလးေတြကို
အမိႏိုင္ငံမေမ့ေစဖို႔ ပိုလန္စကား ပိုလန္စာ၊ ပိုလန္ယဥ္ေက်းမႈေတြကို
သီးျခားဆရာနဲ႔ သင္ၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။ အခြင့္ရရင္ရသလို ပိုလန္ကို
အလည္အပတ္ခရီး ေခၚသြားတတ္ပါတယ္။
အဲဒီကာလက ျပင္သစ္မွာ
ႏိုင္ငံျခားသားမုန္းတီးမႈစိတ္ဓာတ္မ်ား ႀကီးထြားလာေနမႈေၾကာင့္
မဒမ္က်ဴရီခမ်ာ တခါတရံ အိမ္ေတာင္ျပန္မအိပ္ရဲဘဲ၊ မိတ္ေဆြအိမ္ေတြမွာ
ပုန္းအိပ္ရပါတယ္။ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္တခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေဂ်ာက္တြန္းမႈအမ်ိဳးမ်ိဳး ၊
သြားပုပ္ေလလြင့္ေျပာဆိုမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ခံရရွာပါတယ္။
၁၉၁၁ခုမွာ
ဓာတုေဗဒပညာရပ္အတြက္ႏိုဗယ္လ္ဆုကို ထပ္မံရရွိပါတယ္။
ဓာတ္မွန္ရိုက္ရာမွာအသံုးျပဳႏိုင္တဲ့ ေရဒီယမ္ဓာတ္ကို
သန္႔စင္ခြဲထုတ္ေပးႏိုင္မႈေၾကာင့္ပါ။
ဒါ့အျပင္
၁၉၁၄ခုႏွစ္အကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ မဒမ္က်ဴရီဟာ အဲဒီေရဒီယမ္ကိုအသံုးျပဳျပီး
ဓာတ္မွန္ရိုက္ႏိုင္တဲ့ နယ္လွည့္ကားမ်ား (အစီး၂၀ေက်ာ္)ကို
တီထြင္ထုတ္လုပ္ျပီး၊ သူကိုယ္တိုင္ကားေမာင္းကာ ေရွ႕တန္းက ဒါဏ္ရာရ
ျပင္သစ္စစ္သားသန္းခ်ီျပီး အသက္ကယ္ခဲ့ပါတယ္။
သူမဟာ
ျပင္သစ္ႏိုင္ငံအတြက္ နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ ဂုဏ္သိကၡာအမ်ိဳးမ်ိဳးကို
သယ္ေဆာင္ေပးခဲ့ေပမဲ့ ျပင္သစ္အစိုးရက ဘာမွျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ ဂုဏ္ျပဳမႈေတြ
မရွိခဲ့ပါဘူး။ ျပင္သစ္အကယ္ဒမီသိပြံပညာရွင္အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္လည္း
အမ်ိဳးသမီးျဖစ္လို႔ ရမသြားရွာပါဘူး။ (၁၉၉၅ခုႏွစ္ ျပင္သစ္သမတ
မစ္တေရာင္ေခတ္က်မွ ငါတို႔ရဲ႕သမိုင္းအမွားေတြကို ျပင္ရမယ္ ဆိုျပီး
က်ဴရီဇနီးေမာင္ႏွံ(၂)ဦးလံုးရဲ႕ ဂူသင္းခ်ဳိင္းေတြကို ျပင္သစ္
အာဇာနည္သခၤဳ််ိင္းမွာ ေျပာင္းေရႊ႕ ျမႈပ္ႏွံ ေပးခဲ့တာပါ။)
သူမဟာ
မိမိရဲ႕ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားကို ကိုယ္ပိုင္အျဖစ္ မွတ္ပံုတင္ဘို႔
ျငင္းဆိုခဲ့ေပမဲ့ (သုေတသနဌာန ေကာင္းေကာင္းတခုသာေပးပါ လို႔ဘဲ
ေတာင္းဆိုထားတာပါ။) အဲဒီပစၥည္းေတြကို နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ
သံုးႏိုင္တဲ့ကုန္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ဖို႔ အေမရိကားမွာ
စက္ရံုေတြေပၚထြက္လာပါတယ္။ ေရဒီယမ္ ၁ ဂရမ္ကို ေဒၚလာ (၁)သိန္းနဲ႔
ေရာင္းစားေနၾကပါျပီ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမရိကန္က မိတ္ေဆြမ်ားကသူမကိုဖိတ္ျပီး
ရန္ပံုေငြရွာေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကရတဲ့ ရန္ပံုေငြနဲ႔ သူမ သုေတသနလုပ္ဖို႔
ေရဒီယမ္ကို ျပန္၀ယ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္က သူမကို သမတကအစ
သူရဲေကာင္းႀကီးအျဖစ္ အံုးအံုးၾကြက္ၾကြက္ ႀကိဳဆိုခဲ့ပါတယ္။ သူမဟာ
အဲဒီလိုေက်ာ္ၾကားမႈေတြကို မႀကိဳက္လွေပမဲ့ သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္
အရင္းအျမစ္မ်ားရလို႔ လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။
၁၉၂၀ မွာ
သူမရဲ႔႕ဓာတ္ခြဲခန္းလက္ေထာက္မ်ားျဖစ္တဲ့ သူမ သမီးအႀကီးနဲ႔ သမက္တို႔ ႏိုဗလ္ဆု
ရရွိျပန္ပါတယ္။ ကမာၻေက်ာ္ ႏိုဗလ္ဆု (၅) ဆုရ က်ဴရီမ်ား လို႔ေျပာစမွတ္
ျပဳခံရပါတယ္။
အႏုျမဴဓာတ္အားၾကြပစၥည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အကာအကြယ္မဲ့
ႏွစ္ရွည္လမ်ား ကိုင္တြယ္လုပ္ေဆာင္လာခဲ့ရမႈမ်ားေၾကာင့္ေရာ၊
အလုပ္ပင္ပန္းမႈဒါဏ္ေၾကာင့္ေရာ သူမက်န္းမာေရးဟာ ယိုယြင္းလာျပီး
ေသြးကင္ဆာေရာဂါတမ်ိဳးနဲ႔ ၁၉၃၄ခုႏွစ္ အသက္ (၆၇) ႏွစ္အရြယ္မွာ
ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ကြယ္လြန္ျပီးမွ သူမတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံဟာ
ပိုမိုေက်ာ္ၾကားလာျပီး လူသားမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္
စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့ေသာ အာဇာနည္မ်ားအျဖစ္ တကမာၻလံုးကသတ္မွတ္ျခင္းကို ခံရပါတယ္။
၁၉၆၀ - ၇၀ ခုႏွစ္မ်ားမွာေတာ့ မဒမ္က်ဴရီဟာ
အမ်ိဳးသမီးမ်ားလြတ္ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈရဲ့တံဆိပ္ သေကၤတျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။
မဒမ္က်ဴရီက ကမာၻႀကီးကို ဘာအေမြအႏွစ္ေတြ ေပးခဲ့သလဲ။
သူမရဲ႕အေျခခံစိတ္ဟာ
တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္စိတ္ပါ။ ငါ ပညာတတ္ရင္ တိုင္းျပည္ျပန္ျပီး စာသင္ေပးမယ္
... ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကစတင္ျပီး အလြန္ႀကီးမားတဲ့ ဇြဲလံု႕လနဲ႔ အခက္အခဲ
အတားအဆီးဟူသမွ် ေက်ာ္နင္းခဲ့ပါတယ္။ သိပြံပညာကို သင္ၾကားရင္း လူသားေတြအတြက္
အက်ိဳးရွိႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိလာတဲ့အခါမွာလည္း အဲဒီလမ္းေၾကာင္းကို
မဆုတ္မနစ္လိုက္ခဲ့ပါတယ္။
သူမတို႔ရဲ႕ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေဆးေလာက၊
ဓာတုေဗဒေလာက၊ ရူပေဗဒေလာကမ်ားအတြက္အလြန္ အက်ိဳးရွိခဲ့ေပမဲ့
သူတို႔ခမ်ာမွာေတာ့ ဘာမွအက်ိဳးက်းဇူးမွ ခံစားမသြားရရွာပါဘူး။
ဒါကိုဘဲေႏွာင္းလူေတြက ၾကည္ညိဳမဆံုး ေလးစားမဆံုးျဖစ္ေနတာပါ။ သူတို႔ေရးခဲ့တဲ့
မွတ္တမ္းစာအုပ္မ်ားဟာ ေနာက္ပိုင္းသုေတသီမ်ားအတြက္္ အလြန္အဖိုးတန္ေပမဲ့
ေရဒီယိုဓာတ္ၾကြ ေရာင္ျခည္ေတြရွိေနလို႔ အကာအကြယ္မပါဘဲ မကိုင္တြယ္ရပါဘူး။
(သူတို႔ ဘယ္ေလာက္အႏၱရာယ္ေတြႀကီးခဲ့တယ္ ဆိုတာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္) ဒါေၾကာင့္ဘဲ
သိပြံပညာရွင္ႀကီး အဲလ္ဘတ္အိမ္းစတိန္းက ေက်ာ္ၾကားမႈက မဖ်က္ဆီးႏိုင္သူလို႔
သူမကို ေခၚဆိုခဲ့ျပီး၊ အေမရိကန္သမတ ဟာဒင္ကေတာ့ သူမကိုဂုဏ္ျပဳတဲ့ပြဲမွာ
အေက်ာ္္ၾကားဆံုး သိပြံပညာရွင္၊ ျမင့္ျမတ္ေသာအမ်ိဳးသမီး၊
ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ဇနီးသည္၊ အၾကင္နာႀကီးေသာမိခင္လို႔ ေခၚေ၀ၚခဲ့ပါတယ္။
မဒမ္က်ဴရီဟာ
ကမာၻလူသားေတြအတြက္ အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးထုႀကီးအတြက္ ေလးစားဖြယ္၊ အတုယူ
အားက်ဖြယ္သူရဲေကာင္းႀကီးအျဖစ္ ထာ၀စဥ္ တည္ရွိေနပါလိမ့္မယ္။
မဒမ္က်ဴရီစိတ္ဓာတ္ ထာ၀စဥ္ အဓြန္႔ရွည္ပါေစ။
လွေက်ာ္ေဇာ
၈ - ၃ - ၂၀၁၇
ကမာၻအမ်ိဳးသမီးေန႔အတြက္နဲ႔ ဆရာမႀကီးေဒၚေငြ ကြယ္လြန္ျခင္း (၃)ႏွစ္ ေျမာက္ေန႔အတြက္ အမွတ္တရ
ေဆာင္းပါးေရးသားသူႏွင့္ စာအုပ္ေရးသားသူအား အထူးေလးစားလွ်က္ပါ။
CREDIT :
